vrijdag 12 augustus 2016

mijn reactie op een post van tales from the crib "hoe ik voel dat ik erover ga"

Over mij : 
Ik ben nu een jaar huismoeder. Totaal onverwacht eigenlijk kreeg ik mijn ontslag na 5 jaar met een brief in de brievenbus na een fusie op het werk , zeggen ze dan mooi ” laten we duidelijk zijn het lag niet aan uw functioneren, dit is zuiver om economische redenen”.De werkelijke reden was eigenlijk kinderwens nummer drie tegenover ambitieuze single collega die nog thuis woonde maar dat zetten ze natuurlijk niet op uw ontslagbrief. Leve de zorgsector ! 

Toen bleek ik zwanger te zijn van ons derde wonder en was solliciteren geen hit :) Mijn man is zelfstandig en werkt 7/7 dus het feit dat ik thuis zou zijn voor de kinderen kwam goed uit :)

Ik had tenslotte geen drie keer uren in de verloskamer gelegen om het resultaat amper te zien ! 

Zo heb ik geleerd dat huismoeder zijn hard werken is , met alle respect voor werkende moeders ( ik was er ook eentje al die jaren ) maar huismoeder zijn is best zwaar. 

Zeker in de vakantieperiode! 

Als je naar je werk gaat zet je s morgens je kroost af en je gaat ALLEEN de rest van je dag door uzelf ontplooien zonder kinderen in de buurt. Je hebt tijd om met uw collega’s te praten zonder onderbroken te worden. Je kan nadenken over uw taken zonder op de achtergrond storende lawaaibronnen. Valt onder een categorie ( ok misschien niet de leukste ) van me-time als je het mij vraagt. Begrijp me niet verkeerd ;ik hou van mijn kinderen en ik ben zeer dankbaar dat ik ze mag zien opgroeien van zo dichtbij. 


Er zijn dagen dat ik me de gelukkigste vrouw in de wereld voel maar er zijn dagen ( voorbeeld als ik zes keer op 1 nacht heb moeten opstaan voor drie van mijn gasten en ze dan de dag erna het kot op stelten zetten :) ) .. ik moet er geen tekening bij maken denk ik.. soms voel je je ontzettend alleen en soms geniet je van de blikken in hun ogen als je samen weer iets leuks doet. 


Volgens mij 1 van de moeilijkste dingen ” het evenwicht zoeken als gelukkige ( huis ) vrouw” waarom? omdat we het allemaal zijn : partner, moeder, zus, dochter, vriendin, werknemer, kuisvrouw, organiser, planner, tuinier, strijk- en wasvrouw, vrouw met hormonen, verzorgende, psychologe, kok, boodschapper, etc kortom iedereen rekent op u ! en jij doet gewoon je best om alles goed te doen. 


Hierin uzelf verliezen is zeer logisch , er zijn maar 24uren op een dag ! 


Ladies we zijn allemaal sterke madammen !! we verdienen allemaal een compliment iedere dag opnieuw !! GOE BEZIG !!!! en die muur die komen we allemaal wel eens tegen of paar keer zelfs, diegene die dit ontkent geloof ik niet, maar we zijn sterker dan we denken … vergeet dat niet !!


realiteit : 


Momenteel loop ik nogal vermoeider dan anders omdat onze jongste tanden krijgt ( op 4 maand 4 tanden vind ik best vroeg ) en onze andere twee weer regelmatig wakker worden s nachts met groeipijnen ,ik er nog steeds alleen voor sta met een zelfstandige man die 7/7 werkt en soms als een hotelgast maar om 2u30 s nachts thuis komt. Maar ook omdat de vakantie niet liep zoals verwacht en ik er eigenlijk vermoeider ben uitgekomen dan ingegaan lol 

geleerde les: Perfectie bestaat niet , ook niet tijdens die week vakantie in een ander land :) 

Toch ben ik vanavond gastvrouw van een bbq en ga ik morgen met de kinderen en een vriendin op schattenjacht ( geocoachen ) want dat is de realiteit UPS en DOWNS en misschien zit ik nu wel in een down maar zo lang ik hoop heb, komt alles goed. 

( Nietzschze zei "wat niet dood maakt sterker" ) 

In een volgende post zal ik het eens trachten hebben over hoe ik me in downmomenten tracht op te krikken en met welke hulpmiddelen ... maar nu ga ik de hapjes verder maken voor onze gasten die in

aantocht zijn *

Bedankt om te lezen l-m * ps : ik weet niet waarom deze post wit is , is eens iets anders :) 




Geen opmerkingen:

Een reactie posten